Roberto Saviano behaalt belangrijke veroordeling tegen de Camorra: "Het is de belangrijkste uitspraak in mijn leven."

De Italiaanse schrijver en journalist Roberto Saviano (Napels, 45), een internationaal symbool van de strijd tegen de maffia , behaalde maandag een juridische overwinning die hij omschreef als "de belangrijkste" van zijn leven. Het Hof van Beroep in Rome bevestigde de veroordeling van Francesco Bidognetti, de voormalige leider van de Casalesi Camorro- clan , en zijn advocaat Michele Santonastaso, voor bedreigingen tegen de schrijver van Gomorra.

De rechters bevestigden de gevangenisstraffen van anderhalf jaar voor Bidognetti en van één jaar en twee maanden voor Santonastaso , in een zaak die teruggaat tot 2008, toen beiden Saviano en de journaliste Rosaria Capacchione - destijds senator voor de Democratische Partij - publiekelijk intimideerden tijdens een hoorzitting van het zogenoemde Spartacus-proces, dat eindigde met meerdere levenslange gevangenisstraffen voor misdaden begaan door de clan.

Advocaat Santonastaso las een verklaring van zijn cliënten voor waarin ze openlijk journalisten en aanklagers bedreigden. De rechtbank beschouwde deze daad als een maffia-achtige manoeuvre om degenen die de banden van de clan met de politiek, drugshandel en corruptie binnen het bedrijfsleven onderzoeken en aan het licht brengen, te intimideren.

Het vonnis werd in de rechtszaal met applaus en tranen van emotie ontvangen door Saviano , die sinds 2006 – na de publicatie van Gomorra – onder politiebescherming leeft vanwege bedreigingen van de georganiseerde misdaad.

De Nationale Federatie van de Italiaanse Pers (FNSI) en de Vereniging van Journalisten werkten als particuliere aanklagers mee aan de zaak, wat het symbolische karakter van de zaak onderstreepte: de verdediging van het recht op informatie en de bescherming van onderzoeksjournalistiek.

In een column die diezelfde dag in Il Corriere della Sera werd gepubliceerd, reflecteerde Saviano op de lange juridische weg : "Jarenlang heb ik Bidognetti en zijn advocaat gehaat, ervan overtuigd dat zij de schuld van mijn toestand droegen. Maar diep van binnen was ik het die me niet van deze waanzin losmaakte. Ik besloot te blijven, het te vertellen, me ertegen te verzetten ."

In dezelfde tekst stuurde hij een boodschap naar de nieuwe generaties journalisten die de strijd aangaan tegen georganiseerde misdaad: " Doe het niet alleen. Vorm netwerken. Zet je leven niet op het spel. Wees niet naïef."

Vijftien jaar na die dreigementen heeft de auteur die de Camorra bedreigde, juridische genoegdoening gekregen. Het maakt de prijs die hij met zijn persoonlijke vrijheid betaalde niet ongedaan, maar het vertegenwoordigt – zoals hij het zelf zei – een cruciale overwinning in de strijd om de waarheid.

Saviano heeft bijna twintig jaar lang bescherming genoten vanwege zijn boeken over de maffia . Een deel van die ervaring heeft hij vastgelegd in een graphic novel met de titel I'm Still Alive (Reservoir Books), met illustraties van Asaf Hanuka. In de graphic novel vertelt de auteur openlijk over zijn leven als man die werd vervolgd en bedreigd door Italiaanse criminele organisaties.

#Maduro is een tiran. Hij heeft een valse verkiezingsoverwinning uitgeroepen. De stemmentelling is onregelmatig en de verkiezingen vonden plaats in een klimaat van constante intimidatie. #Venezuela is een narcostaat die de vrijheid van meningsuiting belemmert, tegenstanders vervolgt en deze verkiezingen waren een farce.…

— Roberto Saviano (@robertosaviano) 30 juli 2024

In het boek wordt vermeld dat Saviano al sinds zijn 26e wordt omringd door zijn lijfwachten. Ze gaan vóór hem het huis binnen en doorzoeken onder het bed en in de badkuip.

Hij bracht zelfs een tijdje als vluchteling door in de Verenigde Staten, onder de valse naam David Dannon . "Denk je dat ik mezelf zo zou kunnen noemen, met dat gezicht en dat accent? Amerikanen hebben weinig verbeeldingskracht...", grapte hij tegen de krant El País .

Het zwaard van Damocles hangt ook boven de hoofden van zijn familie en iedereen die in zijn buurt komt. Was het de moeite waard? Saviano antwoordde aan La Vanguardia:

– Nee. Terugkijkend zou ik alles anders doen. Voorzichtiger, om mijn leven te redden. Ik heb spijt van wat ik heb gedaan, maar ik ontken het niet. Wat ik om me heen zag, maakte me woedend, immens kwaad, en ik wilde me uitspreken, op de een of andere manier dingen met woorden veranderen. Ik had een grote ambitie. Een doodzonde. De wereld veranderen.

De Saviano in I'm Still Alive is vernietigd. De echte ook: hij slaapt alleen als hij medicijnen slikt en al jaren psychologische hulp krijgt .

"Ik ben in stukken gebroken," zei hij, "en met deze graphic novel hoop ik nu tegen mezelf te kunnen zeggen: 'Genoeg, ik leef en ik word iemand anders.' Het is allemaal te veel geweest; ik weet niet hoe ik het al die jaren heb volgehouden. Mijn wil is nu om te proberen de stukken weer in elkaar te passen. Er is een strip waarin ik als een schelp ben; als iemand me aanraakt, heb ik niet het gevoel dat ze me aanraken; ik zit er nog steeds in, maar van buiten ben ik volledig beschadigd. Als het een wedstrijd was geweest, had ik zeker verloren."